In de jaren 90 van de vorige eeuw verhuisde ons gezin naar de Centraal Afrikaanse Republiek.
Een prachtig land waar kinderen dezelfde dromen hadden als onze eigen kinderen. Maar het land werd geconfronteerd met grote sociaal- economische en politieke problemen, het was te zwak om de saneringen van IMF en Wereldbank op te kunnen vangen. De zogenaamde Structural Adjustment Programs hadden desastreuse gevolgen. Scholen en ziekenhuizen moesten sluiten en bleven jarenlang dicht. Bijna van de ene dag op de andere zwierven duizenden kinderen op straat. Ze werden opgevangen door marktvrouwen, vrijwilligers, buren, mensen die zelf nauwelijks meer te eten hadden. De vriendelijkheid, persoonlijke veerkracht en zorg voor elkaar waren indrukwekkend. Dat was niet toevallig. Uit talloze gesprekken en verhalen kwam een ijzersterk eigen Afrikaanse denkwijze naar boven, gebaseerd op de kracht van medemenselijkheid die in alle geledingen van de samenleving terug was te zien. Een levensfilosofie met een grote ethische gelaagdheid, die onder de oppervlakte overal aanwezig is. Nguia Ti Bé is ontstaan om dit verhaal door te vertellen.
Lees verder over: Initiatiefnemer